Slaap, mama, slaap...

Het omgooien van mijn slaapritme is volgens mij jammer genoeg begonnen. Sliep ik voorheen (ondanks verschillende kwaaltjes) nog lekker, dat is voorbij. De kwaaltjes zijn er nog steeds. Het is wel even het vermelden waard dat ik echt een oplossing heb gevonden tegen de kramp in mijn benen. Elke avond voor het slapen geef ik mijn benen een wisseldouche. Door mijn benen een tijdje af te spoelen met afwisselend koud en warm water wordt de doorbloeding bevorderd. Ik heb nu al 3 nachten geen kramp gehad!
Ik slaap echter nu, naast wat slechter, ook korter. 's Avonds heb ik niet altijd slaap (ook al ben ik wel moe) en 's morgens lig ik al een uur voordat de wekker gaat naar het plafond te staren. Welliswaar niet topfit, maar de slaap is verdwenen. Zou mijn lijf zich dan nu al instellen op de voedingen die straks om de 3 (!) uur gegeven moeten worden?
Dat weinige slapen breekt me dan in de loop van de dag wel op, dus als ik de kans krijg ga ik overdag even languit. Ik probeer dan niet langer dan een uurtje te rusten (meestal wordt dat slapen), zodat ik 's avonds ook nog mijn ogen dicht kan doen.
Deze week deed ik ook zo'n poging. Meestal lukt dat prima, maar nu was het een mislukking. Ik wilde een uurtje slapen, daarna stofzuigen, voordat Johans afspraak arriveerde. Lig ik net lekker in bed, begint de baby te 'friemelen'... in mijn zij en dat is nogal kietelig. Ik kon hier wel van genieten, maar slapen doe je niet. Was ik net in slaap: telefoon! Johan kwam zeggen, dat zijn afspraak eerder zou komen. Hij wilde stofzuigen, dan kon ik lekker blijven liggen. De lieverd!!! Ik was net weer in dromenland toen ik een knal hoorde. Even later komt Johan boven. Hij was aan het opruimen en had in de trapkast een wijnfles laten vallen! Dus einde slaapoefening en rode wijn dweilen. Johan en ik hadden net voor zijn afspraak arriveerde de boel aan kant. Al rook het nog wel naar wijn. Hopelijk wekten we bij Johans afspraak de indruk dat we levensgenieters zijn... geen zuipschuiten!