Carpe diem!

Als ik nu naar buiten kijk, word ik niet echt vrolijk van het weer. Het lijkt wel herfst! Had ik lang geleden bijna elk jaar last van mijn zogenaamde januaridip - je weet wel: de gezellige dagen zijn voorbij, niet echt iets leuks in het verschiet en de dagen blijven nog lang grauw en grijs - dit jaar lijkt het dipje niet te arriveren. Al had ik gisteren best even een sentimenteel moment, ik voel me lekker!
Johan en ik waren gisteren met zijn tweeën. Eigenlijk ook al wel een beetje met ons drietjes, maar dit was onze laatste jaarwisseling zonder klein mensje tastbaar in ons huis. Voor twaalf uur werd er al flink wat vuurwerk afgeknald. We hadden de gordijnen open en genoten van andermans geldverpilling. Toch wel prachtig al die kleuren.
Ik dacht terug aan het afgelopen jaar. Wat kan er veel veranderen in zo'n korte tijd. Vorig jaar om deze tijd lag ik plat op bed met een hernia, al wist ik dat toen nog niet. Ondertussen heb ik (letterlijk) een operatie achter de rug en ben ik een flinke tijd uit de roulatie geweest. Dit heeft er toch meer ingehakt dan ik dacht en het was een behoorlijke rotperiode. Ook ben ik van baan verandert. Een moeilijke stap, maar het is supergoed uitgepakt. Ik heb (weer) lol in mijn werk en veel leuke mensen om mij heen. Met de familie gaat het ook weer goed op dit moment. Opa's en oma hebben wat afgekwakkeld, maar lijken nu weer lekker van het leven te genieten. Ook ouders zijn gezond en met Johan en mij gaat het prima!
Ik durf het bijna niet zo te schrijven, bang en wetende dat alles morgen ook heel anders kan zijn, maar ik geniet met volle teugen van het moment. Johan en ik kennen elkaar vandaag zeven jaar. En het grappige is dat mijn zwangerschap vandaag precies op de helft is! Toen ik gisteren op de bank zat, ons kleine wonder in mijn buik voelde bewegen en aan dit alles dacht, moest ik toch wel een traantje wegpinken. Hoe anders was vorig jaar...

Last but not least: ik wens jullie allemaal een goed, gelukkig en vooral gezond 2007!