Naar Giny (2)

Eergisteren was het weer tijd voor een gezellig bezoekje aan Giny. En ik ga maar meteen met de deur in huis vallen: moeder en kind maken het goed! Hoera!!! Voor zover Giny het kon zien zag alles er prima uit. Hij maakte met de echo een soort dwarsdoorsnede en zo werd de baby doorgelicht. We zagen zijn schedeltje, hersenaanleg, armen, hart, maag, urinebuis, benen... Nu denken jullie vast dat we weten dat het een jongetje wordt, maar ik spreek van 'zijn' omdat dat gewoon makkelijker is. 'Het' die ik 'hem' noem kan dus net zo goed een 'haar' zijn. Volg je het nog?
Ook moeder maakt het goed. Mijn bloeddruk was prima, urine en bloed zijn onderzocht en ook hier zijn geen mankementen gevonden. Na het doktersbezoek liep ik te huppelen door de stad. Ik denk dat ik me (onbewust) toch drukker heb gemaakt over de gezondheid van de baby dan ik dacht. Mijn broer en schoonzus hebben een kindje gekregen dat naar 3 dagen is overleden. Hij had naast het downsyndroom ook een open buikwand. Toen Giny zei dat de buikwand mooi gesloten was, voelde ik toch wel tranen opkomen. Je weet natuurlijk nooit hoe het verder gaat, maar: so far so good, zeg ik steeds.
Tot slot nog even een tranentrekker. Heb je een zakdoek bij de hand? Tijdens de echo had lag de baby te slapen, hij had zijn duim in zijn mond en hij rekte zich één keer uit... Een heel mensje van nog maar 7 centimeter en ik vind hem nu al schattig!

P.S.: Heeft hier iemand ervaring mee? Op de echo staat als uitgetelde datum: 21 mei 2007. Giny ging het zelf uitrekenen (ik was dus woensdag 13 weken en 2 dagen) en hij kwam op 30 mei uit. Volgens ons heeft hij zich verrekend. We gaan het de volgende keer vragen, maar als je een rekenwonder bent: wat is jou conclusie?