Pa-post (1)

Tja, dan moet 'pa' er ook maar aan geloven. Mijn eerste lifelogpostje. Nu de tijd in positieve zin verzet is, vind ik het daar wel tijd voor.
Wat zijn mijn eerste indrukken van deze nieuwe episode in ons leven? Wel: ik vond tot voor kort dat het zo eigelijk ook wel prima verliep. Ik, Au3 en Hobbes vormden naar mijn idee een goed gezelschap. Bovendien stond Zuid-Afrika immers op het programma.
Maar nu het één keer anders is, moet ik zeggen (alhoewel: moet?) dat ook dit mij wel prima bevalt. Toen Au3 (op een naar mijn idee originele wijze, namelijk door de tekst 'papa, ik zie je over negen maanden' op haar buik te schrijven) bekend maakte dat er 'iets' aan de hand was, begreep ik dat ik Z-A op míjn buik kon schrijven. 't Was even wennen, maar eigenlijk vind ik het best wel leuk. Gesprekken over de naam, het geslacht (95% van de ondervraagden tot nu toe denkt mannelijk, wat is uw idee?), babykamer, kraampakketten, kraamzorg, ziekenhuis of niet, het kaartje, afijn alles wat er op ons afkomt: het is allemaal nieuw, maar ook toch wel leuk.
'k Zal proberen u hier een beetje van mijn zielenroerselen op de hoogte te houden (sommige dingen houd ik echt wel voor mezelf). Anyway: ik hoop op een vruchtbare tijd, de komende maanden.