Druk en dwars!

Maakte ik me vorige week nog wat zorgen om de beweeglijkheid van onze 'Billy Turf', gisteren was hij duidelijk aanwezig. Ik kan hier met volle teugen van genieten en ik denk dat ik dit straks erg ga missen. Je kind loslaten begint dan ook al op de dag van de bevalling.
Over bevalling gesproken: hij ligt nog steeds dwars, letterlijk. Niet met zijn koppie naar beneden, niet in een stuit, maar echt dwars. In principe kan hij nog draaien tot de 36ste week. De tijd wordt wat korter als het om een groot kindje gaat. Als hij niet draait, proberen ze hem in het ziekenhuis nog te keren. Dit schijnt geen pretje te zijn. Daarnaast is de kans dat hij dan zo blijft liggen niet erg groot; de meeste kinderen keren daarna zelf weer terug in de vertrouwde positie, hun voorkeurshouding.
Nu maak ik me op zich niet zo heel veel zorgen. Ik kan er immers toch niets aan veranderen. Ik hoop op een 'normale' bevalling. Billy heeft echter weinig vóórs om te keren: qua grootte ligt hij aan de bovengrens en op alle echo's die ik tot nu toe gehad heb ligt hij dwars (hoezo voorkeurshouding?!). Diep van binnen houd ik daarom toch wel rekening met een keizersnee (of in ons geval een KONINGSsnee). Dan kan het alleen nog maar meevallen, toch?